سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دفاع نیوز (جانم فدای رهبر)

فرزندم ! وقتى وارد حرم مطهر مى شوى ، یکى از مؤ ثرترین و بهترین دعاها این است که حضرت را به مادرش زهرا (سلام الله علیها) قسم بدهى که حاجت تو را از خدا بخواهد. چون حضرت به مادرش زهرا (سلام الله علیها) علاقه فراوان دارد.

فرزندم ! وقتى وارد حرم مطهر مى شوى ، یکى از مؤ ثرترین و بهترین دعاها این است که حضرت را به مادرش زهرا (سلام الله علیها) قسم بدهى که حاجت تو را از خدا بخواهد. چون حضرت به مادرش زهرا (سلام الله علیها) علاقه فراوان دارد.

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»،شیعیان در سختی و مشکلات ائمه معصومین سلام الله علیهم اجمعین را واسطه ی خود به درگاه الهی قرار می دهند و ائمه معصومین آنجا که عرصه را بر خود تنگ می بینند مادر خود، صدیقه شهیده حضرت فاطمه سلام الله علیها را واسطه قرار می دهند و این نشان دهنده مقامی بس والای حورای انسیه است.

 
توسل امام باقر به فاطمه
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) هر گاه تب طاقتش را مى ربود، آب خنکى طلب مى کرد و وقتى که آب به دستش مى رسید و جرعه اى از آن را مى نوشید، لحظه اى از نوشیدن باز مى ماند و سپس با صداى بلند به حدى که بیرون خانه نیز شنیده مى شد از ته دل مادرش زهرا (سلام الله علیها) را صدا مى کرد و مى فرمود: ((فاطمه ! اى دختر رسول خدا)). و بدین گونه خود را از سوز تب تشفى مى داد و بر خویش مرهمى مى نهاد و جان و روح خود را با یاد محبوب و توسل به آن حضرت آرام و عطر آگین مى نمود(سفینة البحار، ج 2، ص 374.)
 
توسل امام جواد به فاطمه
امام جواد (علیه السلام) هر روز هنگام زوال به مسجد رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم ) رفته و پس از سلام و صلوة بر رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم ) به سراغ خانه مادرش زهرا (سلام الله علیها) که در همان نزدیکى قبر پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) است مى رفت و کفشها را در آورده و با نهایت ادب و خضوع داخل خانه شده و در آن جا نماز و دعا مى خواند و دقایقى طولانى به عبادت مشغول مى شد. و هرگز دیده نشد به زیارت رسول (صلى الله علیه و آله و سلم ) برود و سراغ مادرش را نگیرد(ریاحین الشریعه ، ج 1، ص 58.)
و نیز از زیارت جامعه مى توان به علاقه و احترام فراوان آن حضرت به مادرش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) پى برد(چشمه در بستر، ص 355.)
 
 
توسل ابوطالب به فاطمه
قبل از تولد على (علیه السلام) در مکه زلزله شدیدى رخ داد، به طورى که سنگهاى بزرگ از کوه بلقیس جدا شده و به پایین پرتاب مى شد. حضرت ابوطالب (علیه السلام) بر بلندى آمد و گفت : الهى و سیدى اسئلک بالمحمدیة المحمودة و بالعلویة العالیة و بالفاطمیة البیضاء الا تفضلت على اهل التهامة بالرحمة و الراءفة.پس همان زمان زمین آرام گرفت و مردم آن کلمات را حفظ کرده و در شداید و بلاها مى خواندند، ولى جهت آن را نمى دانستند.
 
 ارادت امام رضا به فاطمه
یکى از فضلاى حوزه که مشکل بزرگى برایش پیش آمده بود، براى زیارت و توسل به حضرت امام رضا (علیه السلام) عازم حرم مى شود. از قضا به علامه طباطبایى بر مى خورد که ایشان هم عازم حرم است . به طرفش رفته و با چشمى پراشک و دلى پرسوز از ایشان مى خواهد تا دعایى به او بیاموزد که حاجتش روا شود.

علامه نگاهى مهربان به چهره و حالت او مى کند، آن گاه مى گوید: فرزندم ! وقتى وارد حرم مطهر مى شوى ، یکى از مؤ ثرترین و بهترین دعاها این است که حضرت را به مادرش زهرا (سلام الله علیها) قسم بدهى که حاجت تو را از خدا بخواهد. چون حضرت به مادرش زهرا (سلام الله علیها) علاقه فراوان و ارادت خاصى دارد و سوگند دادن به مادر محبوبش ، سخت مؤ ثر خواهد افتاد.
مى گوید: با شنیدن این سخن سخت متاءثر شدم ، و رعشه و لرزه اى تمامى وجودم را در بر گرفت . این توسل و قسم دادن همان و به مقصود رسیدن همان (چشمه در بستر، ص 355 و 356.)
 
 
شفاى بیمارى صعب العلاج
یکى از علما مى گوید: در حدود بیست سال قبل همسرم به بیمارى صعب العلاج گرفتار شد و بالاخره با مراجعه به اطبا، مرض ریوى تشخیص داده شد. پس از آزمایشهاى دقیق و عکس بردارى ، کسالت را فوق العاده و صعب العلاج دانستند، به طورى که نسخه و دارو بى اثر بود و از علاج آن به کلى ماءیوس شدیم.

بى اندازه مضطرب و ناراحت بودیم . ناچار دست توسل به ذیل عنایت حضرت زهرا(سلام الله علیها) زده و نماز حضرت فاطمه (سلام الله علیها) را که در کتب ادعیه وارد شده ، خواندم . پس از تمام اذکار در حالى که متاءثر و دل شکسته بودم ، در همان حال سجده خوابم برد، در خواب حضرت فاطمه (سلام الله علیها) به بالین مریضه ام دیدم که به او لطف و محبت مى فرمود. ناگهان از خواب بیدار و یاءسم به امید بدل شد. و از آن روز به بعد حال مریض رو به بهبود گذاشت و پس از چند روزى سلامتى کامل خود را باز یافت . براى معاینه و اطمینان خاطر او را به نزد طبیبى بردم ، او بعد از معاینه و دقت کامل با تعجب گفت : هیچ کسالتى در او نمى بینم (چشمه در بستر، ص 357)

منبع: جام