خبرگزاری فارس:
با بالا گرفتن گفتگوهای سیاسی در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دهم، جرقه‌ها و نشانه‌هایی از سناریوی پیچیده و طراحی شده دشمن و دست‌های آلوده او در داخل عیان شد. این دست‌ها درصدد بود تا با سیاه‌نمایی و لجن پراکنی نسبت به عملکرد دولت نهم و در پوشش " نقد " و " اصلاح دولت " ، پروژه "براندازی نظام اسلامی " که سال‌ها با ابزار والحان مختلف و در قالب‌های گوناگون شکست خورده بود را بار دیگر و البته با مدل به روز رسانی شده و جدیدتری دنبال سازد.
با برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، ادعای واهی تقلب از سوی سران فتنه، به عنوان معبری مناسب برای پیاده‌سازی طرح‌های براندازی پی‌گیری شد. چنانچه در این بین پتانسیل ایجاد شده در میان مردم که حاصل فضای آزاد‌سیاسی انتخابات و روح حاکم بر جمهوری اسلامی بود، - به زعم فتنه‌گران - آتش تهیه‌ای مناسب برای شعله ورسازی زبانه فتنه‌انگیزی علیه انقلاب و نظام اسلامی به شمار می‌رفت.
سران فتنه اشتباه کردند. اولین اشتباه آنان اما اشتباهی تکراری و آزموده شده در مقاطع مختلف سی‌ساله انقلاب اسلامی بود. ریشه‌های این خطا نیز، نشناختن مردم ایران و سعی در اجرای فرمول‌های غربی در کشور به امید کارگر افتادن و ثمر بخشی آن بود. علاوه بر آنکه اختلاف فاحش و گسترده میان آراء منتخب ملت ایران با فتنه‌گر اصلی جریان برانداز، برای فتنه‌انگیزان غیرمترقبه و شوک‌برانگیز جلوه کرده و مسیر چیده شده آنان را از ابتدا دچار سنگلاخ می‌کرد.
به هر ترتیب اما براساس الگوی دیکته شده افراد و بنیادهای صهیونیستی نظیر سوروس، جین شارپ و... - علیرغم فاصله فراوان آراء - طرح ادعای تقلب و موج‌سواری بر این " دروغ " بزرگ و شاخدار اولین گام و حرکت در صفحه شطرنج براندازی تلقی شد.
بالطبع در روزهای اول و حتی هفته‌های ابتدایی فتنه افکنی نمی‌بایست هدف غایی جریان ساختار‌شکن وبرانداز برای افکار عمومی عیان می‌شد چرا که علیرغم نافهمی سران فتنه از تحلیل صحیح حرکت مردم، اما آنان به خوبی می‌دانستند - و البته به آنان دیکته شده بود - که با رو شدن هدف نهایی، افت شدید هواداران و پدید آمدن فضای تناقض‌آمیز در آنان ، جبهه‌ای دیگر از سوالات و ابهامات بدنه برای سران فتنه می‌گشود که این، به یقین به صلاح پیشبرد فتنه نبود.
از سوی دیگر نحوه محاسبه رفتار و حرکت متقابل نظام در مواجهه با این فتنه‌انگیزی نیز در سناریوی سران فتنه و بازیگردان پنهان فتنه‌انگیزان به درستی پیش بینی نشده بود. آنان گمان داشتند که با شعله‌ورسازی فتنه، نظام به برخورد سریع و خشونت‌آمیز علیه آنان روی آورده و آنان نیز می‌توانند با استفاده از اهرم مظلوم نمایی، تکیه بر سبد رای ساخته شده در انتخابات و با اعتماد بر فضای غبار‌آلود ساخته شده بر دامنه فتنه‌انگیزی خود افزوده و فاتحانه نظام را ساقط نمایند.
اما تدابیر داهیانه رهبرحکیم و فرزانه انقلاب اسلامی دام ظله، سعه‌صدر نظام در مقابل فتنه‌انگیزان، رفع یکایک شبهات ایجاد شده در افکار عمومی و به خصوص گذشت زمان وکاهش التهابات، باعث شد تا چهره اصلی و اهداف غایی آنان برای افکار عمومی آشکار شده و روند نزولی ریزش هواداران غافل آنان، با سرعت به پیش رود.
در این بین ماحصل کیسه اندوزی فتنه‌جویان، حمایت رسوای سران استکبار و صهیونیستم، قلت رو به تزاید هواداران، جذب حداکثری منافقین، بهائی‌ها، توده‌ای‌ها، آوازه‌خوانان و ... و چنگ اندازی رسوای آنان بر اعتقادات راسخ مردم به اسلام، عاشورا، امام راحل(ره)، ولایت فقیه و... بود و نظام اسلامی نه تنها رو به ضعف ننهاد که حمایت بی‌نظیر آحاد مردم در 9 دی‌ماه، پایه‌های اقتدار ملی نظام را نیز روز افزون ساخت.
با بن‌بست پدید آمده در مقابل سران فتنه که نه هدف آنان محقق شده و نه دیگر آبرویی برای آنان در میان مردم باقی مانده بود، تنها راه رهایی، بازگشت از مسیر طی شده و سعی در جلوه‌نمایی تمامی فتنه انگیزی‌ها به دعوایی میان دو طرف!؟ و دو جناح و حتی فرد سیاسی تشخیص داده شد. بدین منظور طرح "بازگشت " سران فتنه طراحی و به اجرا گذاشته شد.
در این طرح، اکنون فتنه‌انگیزان درصدد برآمدند تا با همراهی پشت پرده بازیگردان پنهان، طرح حکمیت، آشتی ملی و برون رفت، وحدت ملی و... را در افواه مطرح سازند تا بازگشت از این مسیر شکست خورده و به بن‌بست رسیده، اینک مغروزانه، باج خواهانه، فاتحانه و فرادستانه صورت پذیرد. در این طراحی این "بازگشت " بایستی به گونه‌ای به نظام اسلامی تحمیل شود که نظام آن را موهبت و امتیازی بزرگ از سوی سران فتنه برای کاهش تبعات امنیتی آشوب‌طلبی‌ها و فتنه‌انگیزی‌ها قلمداد کرده و به سرعت آن را پذیرا شود. بالطبع عده‌ای نیز در این میان باید دوره‌گردی کرده و به بهانه آنکه اگر این عقب نشینی‌های با تبختر وکبر ،از سوی نظام پذیرفته نشود احتمال افزایش هزینه‌ها و خطر وجود دارد، نظام را از میتی بترسانند که در زمان حیات هم عرضه عرض اندام در برابر مردم و ولایت را نیافت.
در این طرح جدید، بار دیگر حضور سران فتنه در مجموعه نظام همانند استخوانی روی زخم کهنه باقی مانده تا روزی دیگر و به مناسبتی دیگر سر برآورده و کار به شکست انجامیده امروز، تمام شود. اقدامی که ده سال پیش در تیرماه 78 صورت گرفت وبا شکست آن، در خرداد‌ماه 88 دوباره سر برآورد.
با این سخن، بیانیه اخیر یکی از سران فتنه، به رسمیت شناختن دولت و رییس‌جمهور از سوی یکی دیگر از این سران، نامه‌پراکنی‌های ضلع سوم فتنه به مقامات عالیرتبه نظام و تلاش بازیگر پنهان برای معرفی خود به عنوان سمبل وحدت، اعتدال و پرهیز از تندروی! که همگی در همین پازل تعریف شده ، فهم می‌شود.
بر این مبنا چون " بازگشت " بی‌بدیل دانسته شده، تحمیل سرافرازانه آن به نظام، جای بازگشت سرافکنانه و فرودستانه را گرفته و همین، حداقل امتیازی است که می‌تواند چنته تهی فتنه انگیزان را تا حدودی پر کند.
"طرح بازگشت فرادستانه " امروز بدین منظور تعبیه شده که حضور سران فتنه و احتمال فتنه‌انگیزی بعدی آنان به مثابه شمشیر داموکلس بر سر نظام اسلامی و مردم سایه افکنده و به محض آنکه نظام - بر اساس ماهیت ضد استکباری خود - حرکتی بر خلاف اهداف استکباری دشمنان انجام دهد، تهدید پائین آمدن آن شمشیر، مسیر اطمینان بخشی برای معاندین و دشمنان فراهم خواهد ساخت.
اشتباهات و کج فهمی این افراد اما پایانی ندارد. این برنامه‌ریزی‌ها در حالی است که تاکنون نیز تمامی چینش‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و طراحی‌های استکباری دشمنان و فتنه‌جویان داخلی برای براندازی با تدابیر انقلاب، رهبری و حضور پرصلابت و با جدیت مردم به سنگ سخت برخورد کرده و ناکام مانده است به گونه‌ای که اینک - ولو در ظاهر - فتنه انگیزان را از پی‌گیری هدف براندازی نظام و حتی براندازی دولت منتخب مردم منصرف ساخته و به اعتراف نسبت به قانونی دانستن آن وا داشته است.
مردم در خروش تاریخی 9 دی‌ماه که باطل السحر فتنه‌گری‌ها بود به روشنی این پیام را به طرفداران بحث حکمیت، بازگشت و... اعلام داشتند که هیچگونه سازش و یا کوتاه آمدن با سران فتنه را برنتافته و نخواهند گذاشت اهرمی برفراز قانون، نظام و رهبری قدرت عرض اندام یابد.
مردم بارها تاکید کرده‌اند که اگر هم قرار باشد سران فتنه به حیات سیاسی درون نظام خود ادامه دهند راهی جز نهاده شدن مهر داغ پشیمانی و رسوایی بر پیشانی آنان وجود ندارد. مهری که نبی‌اکرم اسلام (ص) نیز بر پیشانی سران کفر و نفاق نهاده و آنان را با این کلام " اذهبوا فانتم الطلقاء " در تمامی تاریخ، بزرگوارانه رسوا ساختند.
سران امروزی فتنه نیز اگر قصد بازگشت دارند بایستی با پذیرش شکست خود و پوزش رسمی از نظام اسلامی، انقلاب و مردم، در فرودستی آشکار، مفتضحانه و در اوج حقارت بازگشت و برائت از عملکرد سیاه خویش را اعلام داشته و در انظار عمومی از نظام اسلامی درخواست عفو و بخشش از خطاهای فاحش خویش نمایند تا شاید و شاید مردم و نظام اسلامی نیز با استیفای حقوق پایمال‌شده خود این درخواست را بپذیرند.
کلام آخر را روز گذشته رهبر حکیم و دور اندیش انقلاب اسلامی - دام ظله - بیان فرمودند که : "در مقاطعی برخی طراحی های دشمن برای وادار کردن نظام اسلامی به باج دادن بوده است اما امام بزرگوار (ره) هیچگاه باج نداد و همه بدانند ما نیز از طرف ملت ایران و از طرف خود به هیچکس باج نخواهیم داد ".
یادداشت از : محمد سعید ذاکری
انتهای پیام/