ه گزارش خبرگزاری «حوزه»،این مرجع تقلید ظهر امروز در سلسله مباحث تفسیر خود در مدرسه علمیه حجتیه اظهارداشتند: جنگ احزاب از جمله غزوات پیامبر(ص) بود که وقایع بسیاری در آن رخ داد؛ این قضیه نیز به دلیل پیمان شکنی بنی قریظیه رخ داد؛ البته دو قبیله یهودی بنی قینقاع و بنی نضیر نیز پیمان شکنی کردن که حضرت آنها را کوچ داده بودند.
معظم له خاطرنشان کردند: یهودیان با ابوسفیانیان دست به دست شدند تا ریشه اسلام و مسلمانان را بزنند؛ قریش هم از این اتحاد بسیار خشنود بود؛ قریش با بنی نضیر یهود هم پیمان شدند و یکی از ننگین ترین اتحادها بوده که یک گروه اهل کتاب با مشرکان پیمان بسته است.
ایشان گفتند: آنها در این بین به دنبال یک متهم سوم بودند؛ آنها به سمت منطقه شرقیه رفتند تا با آنها هم پیمان شوند؛ یک مثلث بسیار شومی، علیه اسلام انجام شد؛ ضلع اول قریش و ضلع دوم یهودیان خیبر و ضلع سوم قبیله شرقیه بود که پیمان بستند تا در روزی واحد حرکت کنند و در یک روز 10هزار سرباز مسلح مدینه را محاصره کردند.
حضرت آیت الله سبحانی اظهارکردند: خوشبختانه مدینه از یک سمت آسیب پذیر بود؛ بخشی از مدینه از جانبه خانه هاست؛ بخشی از مدینه هم باغات است و فقط از سمت بیابان می توانستند حرکت کنند؛ پیامبر اکرم(ص) که وظیفه جان مسلمانان را به عهده داشت، از پیمان و قرارداد آنها باخبر شد و نقشه ای توسط سلمان که یک افسر ایرانی کارکرده است کشیده شد، ایشان راه کندن خندق را پیشنهاد دادند؛ طول خندق 6 کیلومتر بود و عرض و عمق آن نیز 3 متر بود و کسانی که جان سالم به در می بردند با چوب و سنگ ضربه می خوردند.
این مرجع تقلید بیان کردند: در اطراف خندق هم پایگاه و مخفیگاه هایی ایجاد کردند که با تیر و سنگ افراد مقابل مواجهه می کردند؛ دشمنان اسلام با این تاکتیک آگاه نبودند و دشمن یک ماه تمام در لبه خندق بود که با هیچ ابزاری نمی توانستند به سمت مدینه حرکت کنند، ولی سه تا پنج نفر از این خندق عبور کردند و بعد با مسلمانان درگیر شدند؛ قرآن این داستان ها را نقل می کند که مسلمانان بدانند که این دین به آسانی به دست نیامده است.
معظم له خاطرنشان کردند: عمرو بن عبدود از این خندق عبور کرد و شروع به رجز خوانی نمود؛ این رجز خوانی ها نقش مهمی می توانست در کاهش روحیه مسلمانان داشته باشد؛ او با رجز خوانی فریاد هل من مبارزه می داد و می گفت، شما مرا بکشید که به دوزخ بروم و اگر من او را کشتم به بهشت برود.
ایشان با اشاره به آیه 7 سوره احزاب گفتند: در این آیه بیان شده که یک باد سنگین و یک طوفان سهمگین اغذیه و چادرهای مشرکان و یهودیان را از بین برد؛ این طوفان خیمه ها و دیگ های غذا را با خود برد؛ ابوسفیان نیز گفت، پس از این طوفان، باید به مکه برویم؛ ملائکه هم به کمک آمدند و پس از یک ماه مقاومت عمروبن عبدود به دست امام علی(ع) کشته شد و این طوفان و این حادثه قتل عمرو باعث شکست دشمن شد.
حضرت آیت الله سبحانی اظهارکردند: در آیه بعدی خداوند بیان می فرمایندکه آن لشکر 10 هزار نفر بود و لشکر اسلام 3 هزار نفر بودند؛ قرآن می فرماید که در این لحظه دلها کنده شد و منافقین و ضعفای دینی فکر می کردند که خداوند وعده حقیقی نداده است چون همت و معنویت کمی داشتند.
قرآن با بیان جنگ ها به دنبال شاهنامه نویسی نیست
این مرجع تقلید بیان کردند: قرآن این جنگ را بیان می کند، ولی به دنبال شاهنامه نویسی نیست، چون شاهنامه جنبه سرگرمی داشته است؛ ولی قرآن کریم سراسر نکته است؛ در آیات مطالعه می کنیم که اسلام از چه رهگذرهایی عبور کرده است و چه مشکلاتی داشته است.
برای صحبت از خدیجه کبری(س) باید منبرها رفت
معظم له خاطرنشان کردند: پیامبر اکرم(ص) در ظرف یک ماه دو پشتیبان خود را از دست داد؛ یعنی هم حضرت ابوطالب(ع) و هم حضرت خدیجه(ع) را درظرف چندماه از دست داد؛ برای صحبت از حضرت خدیجه کبری(س) باید منبرها رفت، ولی همین بس که اولین کسی است که از زنان به پیامبر(ص) ایمان آورده؛ مردم دیدند که یک مرد و یک نوجوان و یک زن در مقابل کعبه رو به نماز هستند که جناب عباس عموی پیامبر نیز به شرح ماوقع و این سه ایمان آور پرداخت.
این مرجع تقلید بیان داشتند: حضرت خدیجه(س) همه ثروتش را در راه اسلام داد و برای اسلام هزینه کرد؛ به قدری پیامبر به حضرت خدیجه(س) علاقه داشت که وقتی که گوسفندی می کشت به دوستان حضرت خدیجه(س) از آن قربانی می دادند.
ایشان گفتند: در جنگ بدر هنگامی که شوهر زینب دختر پیامبر(ص) اسیر شد، ایشان برای آزادی شوهرش گردنبندی را فرستاد و پیامبر(ص) ناراحت شدند؛ زیرا این گردنبند را مادرش حضرت خدیجه(س) به او داده بود.
حضرت آیت الله سبحانی اظهارکردند: دو زن نمونه فساد هستند که زن نوح و زن لوط ؛ ولی دو زن نمونه زنان الهی هستند که یکی از آنها زن فرعون بود که از خدا می خواست که این کاخ ها را از او بگیرد و نزد خودش به او خانه بدهد؛ دیگری حضرت مریم (س)بود که خداوند نسبت به ایشان مباحث ارزشمندی را مطرح کرده که البته حضرت خدیجه(س) و حضرت زهرا(س) نیز دو زن دیگر بهشتی و سرور زنان عالم هستند.