دفاع نیوز (جانم فدای رهبر)

محمد حسین رجبی دوانی، کارشناس برجسته تاریخ اسلام در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به جایگاه رفیع حضرت خدیجه (س) گفت: حضرت خدیجه (س) به فرموده پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) یکی از چهار زن برتر همیشه خلقت از آغاز تا انجام به شمار آمده است. دلیل این عظمتی که حضرت خدیجه (س) پیدا کرده، معرفت بلندی است که به ساحت مقدس پیغمبر اکرم (ص) و رسالت آن حضرت (ص) داشته است.

 

وی اظهار کرد: برخلاف مشهور که گفته شده آن بزرگوار هنگام ازدواج با پیامبر (ص) حدود 40 سال داشت و حدود 15 سال از پیامبر بزرگوار اسلام (ص) بزرگتر بود، نادرست است، طبق نقل های صحیح فاصله سنی آنها بسیار کم بوده و شاید بیش از دو سال نبوده باشد. ایشان بانویی با ثروت قابل توجهی بود که خواستگاران فراوانی در بین اشراف و سرشناسان قریش داشت ولی همه آنها را جواب کرد و چون فضیلت های پیامبر(ص) و نجابت و نبوغ و فهم بالای حضرت (ص) را شنیده و دیده بود، درخواست ازدواج با جوانی را داد که با معیارهای رایج آن زمان جامعه عرب جاهلی فاقد اعتبار بود، جز شرافت خانوادگی.

 

رجبی دوانی ادامه داد: از نظر مالی پیغمبر اکرم (ص) و خانواده آن حضرت (ص) مال و ثروتی نداشتند و چنین زنانی با داشتن چنین ثروتی هرگز حاضر به ازدواج با جوانی این گونه نبودند. درک بالای حضرت خدیجه (س) بدانجا رسید، که بعد از ازدواج تمام دارایی خود را به پیغمبر اکرم (ص) بخشید و حاضر بود که خود را از همه گونه دارایی ها و هستی به خاطر معرفتی که به همسر خود داشت فدا کند و این دارایی ها و هستی را در راه پیغمبر (ص) بدهد.

 

این کارشناس تاریخ اسلام تاکید کرد: نکته مهم در ارتباط با معرفت والای حضرت خدیجه (س) که تا به حال چندان به آن توجه نشده این است که آن حضرت (س) نه تنها نخستین بانویی است که رسالت پیامبر (ص) را تصدیق کرد بلکه اول شخصی است که با امیرالمؤمنین(ع) به امامت و ولایت بیعت کرده و امیرالمؤمنین(ع) را در این جایگاه رفیع شناخته است.

 

وی افزود: در احادیث آمده که بعد از مبعوث شدن حضرت محمد (ص) به پیامبری و بازگشت آن حضرت (ص) از غار حراء به خانه، حضرت امیر(ع) و حضرت خدیجه (س) در کنار پیغمبر (ص) بودند که حضرت (ص) خطاب به آن دو، فرمودند: «جبرئیل بر من نازل شد و می فرماید اسلام شرایطی دارد که شما باید این شرایط را کاملا بپذیرید تا ایمان شما کامل و مورد قبول درگاه الهی باشد.» بعد پیامبر(ص) یک به یک مواردی را بیان فرمودند در ارتباط با اصول دین و فروع دین و برخی احکام که این دو بزرگوار همه را پذیرفتند.

 

رجبی دوانی بیان کرد: در ادامه پیامبر (ص) فرمودند: «مهمترین مسئله در پذیرش ایمان شما این است که امام و جانشین پس از من را در حیات من بشناسید و به او تصدیق کنید و ایمان بیاورید.» که این دو بزرگوار اعلام آمادگی کردند. بعد پیامبر(ص) به حضرت خدیجه (س) روکردند و فرمودند: «ای خدیجه(س) با علی (ع) به عنوان جانشین و امام پس از من بیعت کن» و حضرت خدیجه (س) با کمال اعتقاد و معرفت با امیرالمؤمنین(ع) به امامت و ولایت پس از پیغمبر(ص) بیعت کردند.

 

وی ادامه داد: با توجه به حدیث معروفی که شیعه و سنی از پیغمبر (ص) نقل کردند که می فرماید: هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است، می بینیم که حضرت خدیجه (س) نه تنها صاحب ولایت در عصر خود که پیغمبر(ص) بود را شناخت و ایمان داشت بلکه امیرالمؤمنین(ع) را که هم در آن موقع بیش از 10 سال سن نداشت به عنوان وصی، جانشین و خلیفه بعد از پیامبر(ص) و ولایت به رسمیت شناخت و ایمان خود را به ولایت علی(ع) ابراز داشت. از این رو بود، که حضرت خدیجه (س) در بین همسران پیامبر (ص) جایگاهی پیدا می کند و به چنان عظمتی می رسد که هیچ یک از زنان پیغمبر (ص) نتوانستند به این محدوده و عظمت نائل و وارد شود.

 

وی با بیان اینکه رسول اکرم (ص) ازدواج های متعددی داشته اند که این ازدواج ها عموما به خاطر مسائل سیاسی، اجتماعی و یا فرمان الهی برای از بین بردن برخی باورهای غلط بوده است، عنوان کرد: اما نکته مهم این است که تا زمانی که حضرت خدیجه (س) در قید حیات بودند پیغمبر اکرم (ص) هیچ ازدواجی نداشت یعنی بهترین دوران زندگی پیغمبر (ص) و جوانی آن حضرت (ص) با حضرت خدیجه (س) سپری شد و به خاطر عظمت مقام حضرت خدیجه(س) که پشتوانه بزرگ زندگی درونی پیامبر(ص) بود حضرت رسول (ص) هیچ ازدواج دیگری نداشت حال آنکه تعدد زوجات(چندهمسری) در عرب یک سنت و بسیار هم رایج بود.

 

رجبی دوانی ابراز کرد: عایشه که مدعی است محبوب ترین همسر پیامبر (ص) بوده، از سوی دیگر خود می گوید به جایگاه رفیع حضرت خدیجه (س) نزد پیغمبر (ص) غبطه می خوردم و می گوید روزی نتوانستم غبطه و حسرت را حفظ کنم و در خود نگه دارم، چون پیامبر(ص) بارها و به کرات از آن همسر خود به نیکی یاد می کرد و یاد او را زنده نگه می داشت. می گوید به پیغمبر(ص) عرض کردم: خدیجه پیرزنی بود که از دنیا رفت و تمام شد، خداوند زن جوانی مثل من را به شما داده است، چرا اینقدر یاد او را می کنید؟! پیغمبر(ص) ناراحت شد و فرمودند: خاموش باش. خدیجه(س) کجا و شما سایر همسران کجا! پیامبر(ص) در ادامه این گفتگو فضیلت های بی مانند حضرت خدیجه (س) را برشمرد که باعث شد که عایشه خاموش شود و دیگر حرفی برای گفتن نداشته باشد.

 

وی ادامه داد: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «خدیجه وقتی با من ازدواج کرد تمام دارایی خود را در اختیار من قرار داد. هنگامی که به رسالت مبعوث شدم اول بانویی بود که به من ایمان آورد و با همه وجود از من حمایت کرد و برای من فرزندانی آورد» که در حقیقت منظور پیامبر (ص) این است که آن بانو، افتخار این را داشت که مادر سرور بانوان دو عالم یعنی حضرت فاطمه زهرا(س) باشد و فرمودند که: «در تمام زندگی خود همیشه پشتیبان و یاور من بود.» به این دلیل است که این بانوی گرامی شأن و شخصیتی یافت که پیغمبر(ص) تا آخر عمر شریف خود هیچ گاه از یاد حضرت خدیجه (س) غافل نبودند و از او همیشه به نیکی یاد می کردند و هنگام ازدواج حضرت زهرا (س) منقلب شده و گریستند و جای خالی حضرت خدیجه (س) را یادآور شدند که ای کاش او هنگام ازدواج دخترش زنده بود و حضور داشت.

 

رجبی دوانی در پایان خاطرنشان کرد: در اواخر عمر حضرت رسول (ص) که در مدینه بودند، یک روز خواهر حضرت خدیجه (س) خدمت پیغمبر (ص) رسید و هنگامی که از نزد پیغمبر(ص) خارج می شد، حضرت (ص) گریستند. علت را پرسیدند، فرمودند: «صدای او همانند صدای خدیجه(س) بود، او را برای من زنده کرد و راه رفتن او هم همانند خدیجه (س) بود.» این امر را درباره هیچ یک از همسران پیغمبر( ص) نمی بینیم که این گونه پیغمبر(ص) از آنها تجلیل کنند و یاد او را تا پایان زندگی خود زنده نگه دارند.

پایان پیام/